Yaylası var (Türkü) Şiiri - Orhan Börcek

Yaylası var efil-efil,
Bendeki dağ benden sefil.
Doruğundan eteğime,
Coşar gelir bir çetrefil …

Başım duman boran-boran,
Bahçem gazel bağım viran.
Canan neme can neyime,
Çek buyurmuş tek buyuran …

Ocağıma baykuş tüner,
Gün ortası zifir sunar.
Can evimde kırk bin yama,
Her makamdan semah döner …

Yesari’yim yorulmadım,
Eğilmedim kırılmadım.
İsyan ettim her şeyime,
Bir tek şaha darılmadım …