Yaylam Şiiri - Ahmed Ayhan Sağır

Soğanlı dağına otağım kurdum
Şüheda şehrine bakıyor yaylam
Düşünüp hüzünle tarihe sordum
Cevap yüreğimi yakıyor yaylam

Yaylaya çıkarken tüm çevre köyler
Ehli muhabbettir hanımlar beyler
Doğa insanlara çok şeyler söyler
Yolun ruhumuzu yıkıyor yaylam

Yeşil örtüsüyle toprağı bezer
Yaz bahar zamanı güzeller gezer
Doğanın ruhunu sevenler sezer
Türlü elvan çiçek kokuyor yaylam

Küçük göletlerle küçük dereler
Gelip içenlere şifa vereler
Abı hayat gibi Hakk’a ereler
Visali aşk ile akıyor yaylam

Sarı çamlarımız içten çıralı
Semayı selamlar selvi sıralı
Felek dal budağım kırdı kıralı
Ahım asumana çıkıyor yaylam

Bilaloğlu der ki beni kim bile
Bazı duygular var gelmezler dile
Gurbette yaşarken göz yaşı ile
Hasreti kafaya takıyor yaylam