Yaylam Şiiri - Mehmet Öztürk 3

Senden ayrılalı inan gülmedim,
Hasretine düşmek korumuş yaylam.
Bir fırsat buldum da koşarak geldim,
Kekiklerin çiçek bürünmüş yaylam.

Mayısta yeşerir, temmuzda solar,
Rahmet bol yağınca bereket dolar,
Otlayan mahlukat zülfün ot sanar,
Zülüfün gerdana dökülmüş yaylam.

Karadeniz taştı yürüdü duman,
Göz gözü görmüyor yetiş yar aman,
Ben bu yaylalarda yarsız olamam,
Haniya salınan güzelin yaylam.

Gedikte vermişiz yol molasını,
Taşpınardan içtik suyun hasını,
Perşembede yedim et tavasını,
Seninle pervane döneyim yaylam.

Her gün dertleşelim ne olur susma,
Kış geliyor diye suratın asma,
Ben gelmezsem eğer sen çiçek açma,
Bu olsun kavlimiz sözümüz yaylam.