Yaylalar Şiiri - Turan Demir 3

Hasretin közlendi gurbet ellerde.
Her dem olsa yüreğinde namzende.
Gayri ziyan olduk yaban ellerde.
Silinmedi,karalandı yürekde.

Çok özledim yayla ve obaları.
Ovaları,yaylaları,dağları….
Nerelerde aşkı ile avları,
Yüksek eyvanlarda,eski bağları,

Sıra sıra yol alırlar cemleri.
Ahu gözleriyle yanan dilberi.
Önde gider cıngıraklı hayvanı.
Renkli renkli yüklemişler kervanı.

Keçe ile dokumuşlar kilimi,
Nakış nakış işlemişler yolunu,
Renkleriyle büyülenmiş gönlünü.
Şekil ile anlatmışlar ölümü.

20.10.2018
Turan Demir/Turani

Türkü atışılır kara çadırda,
Tellerine dokunursun arada,
Yanık yanık yankılanır obada,
Yavuklular dertleşirler burada.

Anaları kendin bilmez ağlaşır.
Derdi dinmez kendisiyle söyleşir.
Ses verirse kuzuları meleşir,
Sürü ile kucaklaşır çağlaşır,

Obanın güzeli,sürme gözünde.
Ayranı yayıkta,suyun gözünde,
Aşkı yüreğinde,yiğit gözünde,
Bir tas su içmedim, suyun gözünde.

Kar düşmüştür,beyazlamış yaylalar,
Dönüş yolu başlatmıştır obalar,
Koyunlara yüklemişler meralar.
Ses verirler yaylacılar yaylada.

Kaval ile karakoyun çağrılmaz,
Harap düşmüş nineleri onulmaz,
Beklemekle hemen ırak kalınmaz,
Turani' nin yüreğine basılmaz.