Yaylakızı Zigana Şiiri - Siyah Zambak

An be an
Gidesim geliyor
Gözlerini mıhlayıpta beynime
Kaçasım geliyor
Karanlık tünellere katıpta kendimi
Kaybolasım geliyor
Heryer leş
İnsanlar ateş
Atıpta kendimi
Dünyayı yakasım geliyor
Fırtanalara zamanı savurup
Kül olasım geliyor
Savaştığım ruhuma
Yenilesim geliyor
Her aynaya baktıkça
Unuttum kendimden bin parça
Unuttuğum yerlerde
Dağılasım geliyor
Kalbimin hudutlarında
Nice savaşlar verdim
Barut kokan kalbime
Yenilesim geliyor
Anlamsızlıkları yükleyipte bendime
Ben benden gidesim geliyor
Giderken yollarında sevdamın
Her köşesinde
Kanımı akıtasım geliyor
Dinlerken çocuksu yanımı
Doğduğuma isyan edesim geliyor
Çocuk çığlıklarımı bırakıpta ardımda
Aya!
Güneşe!
Yıldıza!
Bağırasım geliyor
İsyana sürdüğüm hayata
Yeni bir ad koydum
Adı Zigana!
Dağlarım
Dumanım
Açmadan solmuşluğum
Adı Zigana!
Ben Ziganalıyım
Yaylakızıyım
Sarmadı bu yıkık kentiniz
Özünde talan var
Alın kentlerinizi
Yalana bürüdüğünüz
Korkmadan kirlettiğiniz
Sevdaları tükettğiniz
Alın kentlerinizi
Buram buram duruluk
Buram buram şeffaflık
Benim Ziganam!
Dağlarıma gömüpte beni
Bu kentten gidesim var
Bırakıpta ihanetleri kentinize
Ziganaya kül olasım var
Hey gidi Zigana!
Bilsen ne kentler var
İçinde ihanetlerin kokuştugu
Ağlardı toprağın yanardı bağrın
Hey gidi Zigana hey!
Sen ki asil
Sen ki mağrur
Senki tek vatan...
Hey gidi Zigana hey!
Kana bulandı yüreğim
Söze inandı kalbim.
Mahsülünü insan sandıklarım
Meğer tek dişli canavar
Megerse ecdatsızçakallarmış
Doğduğum toprağın çocuğuyum
Hem asi
Hem deli
Yaylakızıyım!
Damarlarım da asil kan
Hamurum toprak
Yamaçlarımda aşk
Gökyüzümde Ayyüzlü var
Ben bir Anadoluyum
Bekle Zigana!
Ruhum sana yanmakta
Bağrım sana akmakta
Dalga dalga estir asaletini
Hey gidi Zigana!