Yayla Zamanı Şiiri - Turan Işık

Yaz geldi mi şenlenir her ev
Sabahlar zor olur yayla zamanı.
Sanki neşe dokuyor gergef
Gönüller coşuyor yayla zamanı...

Gün doğmadan başlıyor telaş
Bir tutam ekmekle, sıcacık bir aş.
Dizilir yollara köy yavaş, yavaş
Düşerler art arda yayla zamanı...

Bulutlar yükselir tozlu yollardan
İniltiler gelir arabalardan.
Geçerken yemyeşil gür tarlalardan
Başaklar yükselir yayla zamanı.

Yol boyu dizilir sürüler tek, tek,
Geçince savuşur bir dağ bir etek
Çakılır kağnılar rastlarsa köstek
Başlar ilk uğraşma yayla zamanı.

Öğle zamanında verilir mola
Azıcık katıkla düşülür yola
Maviyle yeşillik girmiş kol kola
Baharı uğurlar yayla zamanı.

Geçip uzun yolla dar yokuşları
Unutup o soğuk karlı kışları
Kaynar bir ocakta sıcak aşları,
Çocuklar sevinir yayla zamanı.

Yolculuk son bulur bir akşamüstü
Yaylalar bürünmüş yemyeşil örtü.
Nineler sağarken ilk beyaz sütü
Taslarda dolaşır yayla zamanı...