Yayla Sahili! ....saros Körfezi...

Saros, Ege'de gözüm, Yayla; gözümde inci
Sahiline dökülmüş gökyüzünün bilinci
Simli her kum tanesi parlarken yıldız gibi
Samanyolu'na benzer Yayla'nın kum sahili.

Bronz heykel gibidir sahildeki insanlar.
Kumlarına yatarlar, kumdan evler yaparlar.
Balıkçı tekneleri kısmete ağ atarak
Martılarla birlikte suda nasip ararlar

Evlerin bahçeleri süslüdür çiçeklerle;
Sümbül, zambak, gül, lale,papatya,
.................................................menekşeyle
Dallarda ötüp duran saka ve bülbülüyle
Âşiyan diyarıdır Yayla'nın kum sahili.

"Yayla Köyü'"dendi mi hemen geçme,
.....................................................dur biraz!
Gönlündeki tortuyu kumlarına dök biraz.
Tertemiz sularında bir kaç kulaç atarak
Her çeşit yorgunluğu sularına saç biraz

Yayla'nın kum sahili uyuyan bir melektir
Kumu okşayan deniz, ürkek bir kelebektir
Şırıl şırıl ninniyle uyuduğu geceden
Aynı şırıltılarla uyanan bir bebektir

Açar açmaz gözünü, güneş sahile akar
Mavi deniz usulca kumun yüzünü yıkar
Babalar çocuklarla denize olta atar.
Yayla'nın kum sahili her sabah huzur kokar.

Kimi de uykusunu mavi sularda açar
Kurbağalama, kelebek...sırt üstü suya yatar..
Yeni uyanan deniz, şaşkın gözlerle bakar
Bir kaç martı gülerek havada pike atar

Semaya bakan sular platonik aşktadır
Kavuşmak özlemiyle sanki tutuşmaktadır..
Çok uzakta beliren minik minik dalgalar
Beyaz yunuslar gibi sahile akmaktadır...

Birbirinin üstünden kaya kaya ilerler
Yeleleri masmavi beyaz salyalı taylar
Sahile varır varmaz kumlarda erir gider
Tayların ağzındaki bol köpüklü salyalar..

Uzaktaki tepeler sık sık renk değiştirir.
Yayla'ya nispet diye sanki süslenmektedir.
Buluttan şapka yapıp, bazan allık sürmekte
Yayla'nın sahiline her gün özenmektedir

Uzanır iki yana sahilin bol kumları
Danişment, Erikli'de..Vakıf'tadır kolları
Taş limana girince balıkçı kayıkları
Canınıza can katar Yayla'nın balıkları

Dört bir yana dökülür yorgunluklar, elemler
Tarlada mantar gibi kumsalda şemsiyeler.
Yakamozlu suların sihirli parıltısı
İnsanların gözünün bebeğinde yüzerler

Evlerde, bahçelerde insanlar hep mutludur.
Martılar bile burda, yarından umutludur
Güneşin tayfı vurur onun ılık suyuna
Yayla'nın Sahili'nde mavi renk en mutludur

İnsanlar mavi bakar! Çiçekler mavi kokar!
Martılar mavi gökte, masmavi kanat açar!
Gece gündüz duyulur sahilin her yanından
Dalga sesleri gibi o mavi kahkahalar!

Kemanesi denizdir, kumları keman teli
Kemanın tellerini okşar denizin eli
Kasap'ı fısıldarken kumun simli telleri
Dökülür sahiline tüm Keşan türküleri

Yayla'nın sahiline her gelen iz bırakır.
Kumsaldaki bu izler mavi suya karışır.
Alır götürür onu hışırtılı dalgalar
Bambaşka sahillere sizden selam bırakır

Yayla'nın sahilinde deniz hep "çarşaf gibi "
Yüzmeye doyamazsın buruşur diye teni!
Onda yüzen her insan olur onun bir ben'i
Yayla'nın denizinde yüzmeye doyamazsın

Çoluk çocuk, genç yaşlı, yatar kumlar üstünde
Güneşin bakışları her an insan teninde
Ne arasan bulursun Yayla rençberlerinde
Yanmaya doyamazsın Yayla Sahilleri'nde

O kadar sıcaktır ki sahilin simli kumu
Çıplak ayaklarınla kumlara basamazsın.
Pırıl pırıl, tertemiz gök mavisi suyuna
Gökten düşmüş sanarak
.............................bakmaya doyamazsın!

Eğer dayanamazsan güneşin kucağına
Bir meşe gölgesinde otur gönül dalıma
Gönlünün sıcağını bırak meltemlerime
"Gönlümü Yayla yaptım" Yayla Sahilleri'ne!
.........................*..............................