Yayla Özlemi Şiiri - Cemil Aygen

Bana bir şey sormayın ne olur
Ben epeydir buralardayım
Geleli sanki asırlar oldu ama
Anlayamadım ki hep yalnızlardayım

Bir garip kaderdi düştüm yollara
Bir ekmek kavgası geldim buralara
Binlerce art niyetli sahtekar gördüm
Ben alışmışım doğaya tertemiz yaylalara

Uzun zamandır köyümden haber gelmiyor
Bilirim anam hasretlik her gün dua ediyor
Bahçede kediler kümeste tavuklar ve kuşlar
Sanki hepside yüreğimde tepinip duruyor

Bir gün mutlaka döneceğim köyüme
İhtiyar anama yürekten sarılacağım
Bütün ailem, anam kediler ve tavuklar
Hepsine bir bir sarılıp kucaklayacağım

Alışamadım bana hep ters buralar
Herkes yabancı herkes sahtekar
Fırsat bulsalar birbirinin gözünü oyar
Anlamadım bunlar ne biçim insanlar