Yayla Güzeli Şiiri - Faruk Çamlibel

Çıkınca yaylaya neşesi artar
Çatının üstüne bedevre ortar
Kapıda baltasi odunda yarar
Bir er kişi gibi yayla güzeli

Akşam inekleri ahıra bağlar
Elinde sitili sütünü sağar
Ahırdan çıkınca yollara bakar
Sanki bekler birini yayla güzeli

Tekneda kaymak eşkidur azar
Yağ olsun diye eliyle ezar
Kolundaki boncuklar tekneda yuzar
Geneda aldurmaz yayla güzeli

Yaylayi şenlatan gelindır kızdur
Horonun yeri ufak bir duzdur
Yorulmuş tulumci nefesi azdur
El bırakmaz oynar yayla güzeli

Sabah imsakinde çobanın sesi
Sürüler sürülür yayla hevesi
Eksiktir inekler gelmemiş hepsi
Uykudan uyanmaz yayla güzeli

Yaylada çiçekler renga renk açmış
Menekşe sümbül güle karışmış
Manzara doğa seyra dereğmiş
Oturmuş seyredar yayla güzeli
F. Çamlıbel