Yayla Dumanı 2 Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Benim gönlüm gibi deli derbeder
Gezer dağdan dağa yayla dumanı
Sabah yeli ile savrulur gider
Bir sola bir sağa yayla dumanı

Yüksek tepelerin odur sahibi
Sarar vadileri görünmez dibi
Çiçekleri tek tek öpecek gibi
Sarılır toprağa yayla dumanı

Beyaz kartal gibi göklerde döner
Kuytu kayaların üstüne konar
Sıcak gecelerde serinlik sunar
Uzaktan uzağa yayla dumanı

Sanki saçımdaki birikmiş aklar
Kim bilir içinde ne sırlar saklar
Hasret hasret yaylaları kucaklar
Sokaktan sokağa yayla dumanı

Sabah güneş otlaklara düşünce
Çiğ olurda yağar inceden ince
Aşkımı anlatır kendi dilince
Kulaktan kulağa yayla dumanı

Birer birer çeşmeleri dolaşır
Genç kızların saçlarında oynaşır
Ahmet'ten Ayşe'ye öpücük taşır
Dudaktan dudağa yayla dumanı