Yorgun ve hüzünlü akşamlarda,
Ay parladı durgun akan sularda.
Yayla çiçeği büktü boynunu sessiz,
Ve dalından bir yaprak düştü nedensiz...
Aşk, ölümsüz şarkısını söylüyordu o gece
Heybetli dağlar önünde eğildi, onu görünce.
Ve apansız gökyüzünde kaydı bir yıldız,
Yayla çiçeği yüreğinde dilekler tuttu sayısız...
Kayıt Tarihi : 8.10.2015 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/08/yayla-cicegi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!