Yayla Çiçeği Şiiri - Avni Bozkaya

Yükseklerde çiçek açarsın,
Gören olmaz rengini senin.
Etrafına koku saçarsın,
Bilen olmaz kokunu senin.

Tevazudan boyun bükersin,
Sanki Hakk’a niyaz edersin,
Esen yelden zülüf bezersin,
Yaprağındır mızrabın senin.

Ne kuş uçar, ne kervan geçer,
Bilmem hasretin kim çeker?
Dil konuşur gözyaşı döker,
Duyan olmaz feryadın senin.

Yalnızlık olmuştur kaderin,
Derdin dökecek yok yarenin,
Boynun bükük, solmuş gazelin,
Kırar belin hazanın senin

Yüksekten vadiye bakarsın,
Hüznünü sineye sararsın,
Ol derdini kime yanarsın?
Güldalıdır sırdaşın senin.

22.02.2007