Dağlarına ovasına
Yayılmışım dünyaya...
Her karıncası tenime değmiş.
Ağacına yaslanmış,
Yarına çıkmışım
Dünlere inat...
Baharında kışında açmışım
Kardelen olmuşum
Nergis,
Papatya...
Uçurumun en dökülesi yerine,
Öyle tutunmuşum ki,
Tinciklerim,
Yüz adam,
Çeker yani.
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!