Yayılış Şiiri - Muhterem Aslan

Koptuk geldik Afrikadan, yayıldık dünyaya
Çıkarken yola, koyduk umudu çantaya
Çoğu zaman anlaşamadık, tutuşduk kavgaya
Yavaş yavaş sindirerek, başladık dünyayı sarmaya

Ne hayvanlar gödük, uğraşamadı bizlerle
Medeniyetler geldi geçti, açıklanamayan gizlerle
Mikroplar geldi geçti, unutulmayan izlerle
Hiç bitmedi yaşam, başladı hep filizlerle

Kullandık, ufacık beynimizdi farkımız
Çoğaldık, çoğaldıkça güçlendi arkamız
Uzadık, uzaklara gittikçe büyüdü halkamız
Bitirdik, yer kalmadı doldu dünyamız

Peygamberler, kırallar, putlar, iktidarlar
Kalabalıklar yönetilmeli, yoksa azarlar
Büyük insanlar, büyük icatlar yaparlar
Akıllılar başkadır, büyük lokmayı kaparlar

Silüet farklı olsa da, yürek çarpar delice
Birbirimizle değil, bilimle savaşalım erkekçe
Gelişim yavaştandı, hızlandı iyice
Kimse açıklayamıyor, ne olacak netice?