Yayık Ayranı Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Arzuların dağında,göllere çöken buluttur vuslat.
Gecelerin yıldızlı semasında ki yolculuklar gibi
Aşkın temelidir,sevenin kalbinde hep sadakat.
Sevgi merdiveninde bir ömür,ağlamaktır sanki.

Zamanın kollarda,bakınca hatırlandığı her saat.
Suyla kavuşan ateşlerinin dumanı gibidir vuslat.
Bazen demircinin dükkanda döğdüğü seslerdir.
Ama bazen de,bayram günü giyilen elbiselerdir.

Haykırdığın acı sözlerinin,dilinde sallanmasıdır
Yaralı gönlün acılarla,sisli sabahta uyanmasıdır..
Gönül yayığında dövülen öfkenin, kabarmasıdır
Vuslat,sıcak günde aşkla içtiğin yayık ayranıdır

Ayrılık,hasret gölgelerinin gözden uzallaşmasıdır.
Vuslat,Gölgeler kavuştukça,güneşte oynamaktır.
Sızlayan yüreklerin acısını,gönülde paylaşmaktır.
Vuslat,yaşadığın çilelerinin yüzlerinde ağlamaktır..