Yaya Kalırsın Şiiri - Murat Özyurt

Benlik kervanına bağlanma gönül
Gelir geçer atlı yaya kalırsın
Varlık sevdasına bağlanma gönül
Derdini diyecek dost bulamazsın

Alev alev yanar tutuşur gönlüm
Gurbet ellerinde tükendi ömrüm
Dostun bahçesinde açılsın gülüm
Bağımıza hoyrat hiç uğramasın

Rüzgari kervanın almış göçüyor
Ruhum bedenime küsmüş gidiyor
Mezarcılar mezarımı kazıyor
Yarimi çağırın kefenim sarsın