Yaya Geçidi
Esiyor buz gibi rüzgâr göze karşı ve dans ediyor güneşler
gözyaşlarının çiçek dürbününde, geçerken ben
bana haylidir refakat eden caddeyi, Grönland yazının
su birikintilerinde ışıldadığı o caddeyi.
Bir şey hatırlamayan ve bir şey istemeyen
caddenin bütün gücü üşüşüyor etrafımda.
Trafiğin altındaki toprağın derinlerinde bekliyor
sessizce o doğmamış orman bin yıldır.
Caddenin bana baktığı fikri geliyor aklıma.
Güneş bile siyah bir evrende gri bir yumağa
dönüşür caddenin o bulanık bakışında.
Fakat tam şimdi ışıldayan benim. Bana bakıyor cadde.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 23.11.2019 15:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ÖVERGÅNGSSTÄLLET Isblåst mot ögonen och solarna dansar i tårarnas kaleidoskop när jag korsar gatan som följt mig så länge, gatan där grönlandssommaren lyser ur pölarna. Omkring mig svärmar gatans hela kraft som ingenting minns och ingenting vill. I marken djupt under trafiken väntar de ofödda skogen stilla i tusen år. Jag får den idén att gatan ser mig. Dess blick är så skum att solen själv blir ett grått nystan i en svart rymd. Men just nu lyser jag! Gatan ser mig.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!