Yine yorgun ve argınım,
İnsanlar yay misali
Kalbim ok misali,
Her yere savruluyor kalbim.
Yine umutluyum ama
Kirişin kopmasından.
Beni seven olacaktır
İnanıyorum.
Caddeler sessizken,
İnsanlar gezerken
Ara sokaklarda,
Beni görmüyorlar.
Küçükken arkama bakmazsam,
Kimsenin olmadığına inanırdım.
Fakat şimdi
Önümde kimse yok.
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!