Yay Şiiri - Filiz Angay

Geniş bir daire çizer gibi başlar
Gittikçe küçülür bir helezon gibi
Daralır gönül.
Bir dost sesinin sıcaklığıyla
Yay gibi zıplar çukurdan
Her gün duyulan bu güvenin ezgisi
Bir dalganın sesine dönüşür zihinde...
Gönül bırakır kendini dalgaya,
Bu ezgi ya dalgayla yükselip
Yıldızlarla parlayan kumsala vurur,
Serinletir, büyüler, çukurun girdabından kurtarır,
Yay, en yüksek salınımıyla fırlatır gönlü yıldız yoluna...
Ya da dost sesinin sessizliği,
Dalganın kayaya çarpıp dağılmasının şiddetiyle,
Yayı içe sallandırır,
Helezoni çukurun son noktasına...