Yavuzcan Pınar Şiirleri - Şair Yavuzcan ...

Yaprağın uçuşundan keyif alıyorum.
Senin aklın yok,
Hissin yok.
Ben hisliyim;
Bir tınıyı duyduğumda
Adını dolduruyorum odama.

Gözlerimin değil,
Benim tam içime baktı.
Her şeyi gördü, her şeyi.
Dünkü sözlerimi gördü.
Vakit kayıplarımı gördü.
Eli yüzü dağılmış kadınlara

Bu kızıla boyanmış hoyratlık
Yakıştıramadığın bir elbise artık bedene
Ütülenmiş bir pantolon
Koyu kırmızı bir halıda uçarken
Kırışmasın diye gözleri tanrıların
Dağıtılmış bir kaç milyon saç teli

-Koşuyordum.
-Durdum.
-Yazdım.

Ellerin oldu birden.
Dokundum.

Düşerim,
Bir yolculuk anında
Aitliğim kalmış bedeninde.
Düşerim,
Muhtemel bir düşme denilebilir buna.
Düşerim.

Sen yokken iyiydim.
Nerden var ettim ki varlığını?
Hiç gerek yoktu.
Zaten kaçtığım.
İstemediğim bir duygu bu.
Bir insanın başına gelebilecek en güzel şeyden vazgeçtim; bunun uğruna.

Geldim
Durdum önünde
Bir sebep ver
Bir sebep bul
Alıp kırarsam
Alıp yere vurursam seni

Ne yap biliyor musun?
Bir yalan söyle kendine,
Ben mükemmelim diye.
O kadar iyi gelecek ki sana.
Kuşların senin için uçtuğuna,
Çiçeklerin senin için açtığına

Aklını bilirim oğlum senin, aklını...
Varmadan bir sonraki durağa
-indim der vakit kazanırsın uyumaya.

Fikrini bilirim oğlum senin, fikrini...
Bir taşın altına koyuyorsan dilini

Mahremin bahçesinde,
Tüysüz dallarında
Tadarken böğürtlen rengi meyveleri,
Bir ışık yansıdı gözüme.
Kaldırdım başımı,
Az önce derin derin soluk alan kadın