Sen çok sesli orkestranın ağlamayan tek solisti
Bense sana eşlik eden kırık telli kemanisti
Ne zaman ki sen ağladın ve burktun yüreğimi
Notalar ahenk buldu çünkü beklenen bu histi
Kapat gözlerini ve gözlerimin hayalini kur
Yutkunmadan söylediğim sözlerin cümlesini kur
Aç gözlerini şimdi, bakışlarımı tam ortasıdan vur
Vakit geldi dostum saatini vuslata kur
Kıyılarında yüzüyorum yalnızlığın
Açılmaktan da korkuyorum açıkçası
Ayağımın altındaki kumlar kayıyor
En yakın dostum sandıklarım
Ben çırpındıkça yerinde sayıyor
Ey saçının her telinde zambak kokusu gizli yar
Dalgalandığında buram buram bir esinti yayar
Ey kalbimin atışları elinde pek hızlı yar
Zanneder misin böyle çarpan yürek senden cayar
İnanmazsan eğer işte kapındayım vur neşteri yar
Ben yokluğuna üç gün dayanabilirim
İlk gün ağlamaktan kurur damağım dilim
Ertesi gün hissederse dönmeyeceğini kalbim
Üçüncü gün bu histir ölüm sebebim
Yaz yağmurunu saç damlı evmizin odasında
Perdeyi yarıya kadar aralayarak seyrettim
Yuvasında bir kuşun yavrusunu ısıttığı anda
Annesizliği bu yağmurda ağlayarak hissettim
Buğulanmış camları sildim ıslak bir mendille
Kapının ziline dokunduğumda
İçimden cümle kurmakla meşguldüm
Yabancı gözlerle karşılanınca
Boğazıma düğümlenip bir bir söküldüm
İçerden 'kimmiş gelen' diye kalınca bir ses
Kurumuş bir gül demetinin en solgun dalıyım
Koklayanım yok artık başka neye ağlayım
Sen bülbül sesiyle hülyalara dalarken
Yokmuş meğer sevginden bir tebessümlük payım
Senden gelmeyen mektupları hiç açmadım bile
Bekledim günlerce dönmeyeceğini bile bile
Bilsen ne çok özledim seni ah bir bilsen
Beni sorarsan iyiyim ya sen
Rüzgar soğuk esiyor hava ayaz mı ayaz
Sen alın yazımın devrik cümlesi
Beynime sıkılmış kurşun sesisin
Alamadan verirsem bu son nefesi
Sakın sebep arama, sebebim sensin
İhanetin o soğuk zehrini sunup
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!