Yavuz Uzunyurt Şiirleri - Şair Yavuz Uzu ...

Kimseleri koyamam aşkımın yerine
Kiracı bile giremez gönül evime
Aşkını nakşettim benliğime
Sen benim zenginliğimsin

Dünyanın kaçıncı harikasısın

temmuzda nasıl üşür insan
çareler içinde çaresiz kalır sevdan
yaşarken de göçer fani dünyadan
sen giderken sen giderken

aniden gelen ölüm gibiydi gidişin
zamansız
habersiz
hazırlıksız
aniden gelen ölüm gibiydi gidişin
birden bire nefes keser gibi

sen benim gizli hazinemsin
okyanusun en dibinde çıkan incisin
hayatıma dokunan sihirli değeneksin
sen benim için çok özelsin

yüreğini yüreğimde taşıyorum

Senin bir tebessümün güneşi açtırır
Senden önce kara kışı görmüş gönlüme
Baharı getirir kelebekleri uçurur çiçeği açtırır
Getirdiğin mis kokulu ömür nefesime
Oksijen ciğeri doldurur kokun yüreğimi
Dermansız derdime deva oldu eşsiz varlığın

Hayel ne idi gerçek ne oldu
Cıvıl cıvıl olacak evimiz yas doldu
Demek hayırlısı buydu böyle oldu
Sen bende yaşayacaksın

Hep kendimde bir boşluk hissettim

Küt küt atmayı unutmuştu kalbim
Donuk donuk bakardı gözlerim
Sanki şubat soğundaydı ellerim
Ömrüme dört mevsim yazı getirdin
Sana çok teşekkür ederim
Anlamsız hayatıma anlam kattığın için

kulaklarımda aşk dolu sesin
gözümün önünde gül cemalin
sanki tenimde sıcacık ellerin
iliklerime kadar özledim seni
baktığım her yerde sen varsın
her an her saniye canımdasın

Güneşi açtırdın kap kara dünyama
Bahar kokunu getirdin kara kışıma
Ne güzel aşk açtın dertli başıma
Bu hayatta ki tek mucizemsin

Şiddetli depremler gibi çarpıyor yüreğim

ümitsizlik içinde umut ederek
sabrı tükensede sabrederek
beklemeye mecali olmasada bekleyerek
kendi kendini teselli ederek
insan yaşıyor işte
derin derin ah çekerek