Yavuz Ünler Şiirleri - Şair Yavuz Ünler

Bir bak semâda yanan, kandiller var,
Onlarda saklanbaç oynayanlar var!

Rengi önceleri sarı idi, şimdi gül kurusu,
İlk cuma namazını kıldı,Fatih ve ordusu.

Hepimizin sonudur iki metrelik kuyu,
Kurtulmak istiyorsak bilmeliyiz soruyu!

Alem-i temaşa için, gerekmiyor gözlük,
Gördüklerim karşısında sönük kaldı sözlük.

Ger edüpde dünyada, nisa ile niza;
Bil ki dar ola sana, bu alem-i feza.

Kelamullahtır o, hiç şüphesiz
Uğruna can feda, nihayetsiz
Rabbin emridir, tüm kullarına
Acı son var uymayanlarına
Nar'ı da anlatıyor, nuru da
Islah olsun nefis okuyupta.

Aşkın ile yanar kalpler
Kalpler fani,sensin baki.
Allah deyip açar güller
Güller fani,sensin baki.

Ruh bedende,beden fani

Suda yaşar sayısız semek;
şuuru yokken vurgun yemeden.
Elbet onları yaratan hâlık;
tasarlamış suya indirmeden!

Yine battı güneş, yarım kalan umutlarla,
Görünürmü acaba doğacak yıldızlarla?

Her akşam bakıyorum, karşımdaki trene,
Bakarım sevgi dolu vagonlardan inene.

Akıl O'na ulaşmaya yarayan büyük deniz,
Ulaşmanın verdiği hazzı ah bir bilseniz!