Yavuz Sultan Selim Şiirleri - Şair Yavuz ...

Sanma şâhım / herkesi sen / sâdıkane / yâr olur
Herkesi sen / dostun mu sandın / belki ol / ağyâr olur
Sadıkâne / belki ol / âlemde bir / serdar olur
Yâr olur / ağyâr olur / serdar olur / didâr olur

Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek
Giryemi füzun eşkımı hun etti felek
Şirler pençe-i kahrımda olurken lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek

Gözlerimden aktı deryalar gibi yaşım benim
Dostlar ummadık şeyler gördü bu başım benim
Ben geda gurbed diarında kalır idim yanlız
Olmasa milletü derdü bela yoldaşım benim.

Milletimde ihtilaf u tefrika endişesi,
Kuşe-i kabrimde dahi bi-karar eyler beni.
Müttehidken savlet-i a'dayı def'a çaremiz,
İttihad etmezse millet da'dar eyler beni.

Tercümesi:

Bülbül gibi gülistan bostandan ayrı düştüm.
İstemem altın kafes vatandan ayrı düştüm.

Ey gam öldürme beni bu hicran gecesinde
Zira bir güneş yüzlü handandan ayrı düştüm.

Bütün dünya benim olsa gamım bitmez nedendir bu?
Çün ezelden gam ile bina olunmuş bedendir bu.

Gözlerün fitnede ebrûn ile enbâz mı ki
Dil asılmağa iver zülfüne canbâz mı ki
Bizi kahr eyledüğin lûtfuna âgâz mı ki
Neyi ki şîve mi ki cevr mi ki nâz mı ki

Dili sayd etmede âlem bilür üstâdlığun