Yavuz Somuncu Şiirleri - Şair Yavuz Somuncu

hızlandı kar
alındı herhal sözlerime

ve annem
yine açtı
tüm perdelerini

bembeyaz kokuyor şehir
üstelik ücretsiz
yıldızlar birleşse
bir kalemle
sanki bir nehir
akıp durur

bir kağıda döksem
seni aradığım yerlerin
izlerini
haritası çıkar
Ankara'nın
bir kuşun bakışından...

herşey silindi
yok olmak üzere
ama bir bakışın vardı ki
imkansız unutmak...
o an sanki
bir sokak

şimdi
yağmur damlıyor saçlarımdan
uzamış saçım
nemli bir kentin
sonbahar ve kış arasındaki
çelişkisinde

artık kimse
ışık açık sevişmiyor
bu kentte geceleri

ben
bilmezdim kelimeler

erken çöktü gece
saklanamıyor aydınlık
çabasıyla üç beş ışığın...

ben gidiyorum
daha doğrusu

kokun
tanıdık geliyor
bu cumartesi
ankarada...
dummy gecelerinden
bir alıntı olsa gerek

miras gibi
senden
bu tebessümüm...

kendini seven bir adamın
günlere yayılmış

kendi matemimde
kutluyorum geceyi
kalabalık
anlamsız derin bir
okyanus