İçini kemirir bir garip sancı.
Çığlıklarını duyan birisi yok.
Söyleyeceklerin belkide acı.
Seni güçsüz sanan kimseler çok.
Yok böyle bir his susmak tek çözümdür.
Tekrar diriltmek cümleleri, her birinde mânâ aramak.
Şiire tutunmaya çalışmak, ilham aramak belkide her güzel nesnede.
Peşine koşmak her bir anının.
Duyguların girdabına bırakmak kendini.
Kaçmaya çalışmak kötü olan her duygudan.
Bir şiir çıkarmak duygu okyanusundan.
Umut en son terkedilen şeydir.
Ki zaten ümit yok.
Şu sol yanımda saplı sanki.
Yüzbinlerce kızgın ok.
Al kader onu.
Dilimde birkaç kelime var, söyleyemiyorum.
Elini tutmadan onu, özleyemiyorum.
Dilimden düşmeyen bir adı olsa da yârin.
Bir onu yanı başımda hissedemiyorum.
Sanmayın ki umutlar birgün ölür.
Bir anlamsız şarkı çalıyor şimdi başımda.
Dünyadan ümidi kestim, şu genç yaşımda.
Kainat saklı sanki, gözlerinde kaşında.
Bir gün çık gel artık, umutlar onsekiz yaşında..
Hançer kında paslanmaz derler, insan kırkında.
Sonbahardı hazan vardı,
Bence normal bir gündü...
İçim geçti kafam hazin, düşüncelere büründü...
Dedim hayat anlamın yok.
Anlam gelse gülerdim...
Olsa şimdi hiç çekinmem, saçlarını örerdim...
Sen ile başlar şiirler, yine uykum kaçtı.
Bu gecede senle, hayallere yelken açtım.
Kapkara gözlerin, geceme nurunu saçtı.
Seni göremedim rüyamda, cennetten kaçtım.
Hissiyâtın göğsümü, sızlatan büyük acı.
Tenin Kadar Nârinmiki Gömleğimin Ütüsü.
Sana Öyle Muhtâcımki Sen Bi Anne Sütüsün.
Yetmez Sana, Şiirler Ve Belâlının Övgüsü..
Karla Kaplı Olsa Yılmam, Senin Bitki Örtüsü..
Seni Hala Seviyorum Ama, Senle Değil Boşuna...
Bir yoncanın ırkına ihaneti.
Eşsizliğin benim felaketim.
O gözlerin Allahın emaneti.
Gözlerime baktığında farkettim.
Affettim artık kötü hislerimi.
Zerafetin cennetin saklı bahçesi.
Sohbetin ruha huzur bir kuş sesi.
Son bulacak ayrılığın çilesi.
Umuda yelkenimi açtım Zehram.
Esaret cehennem bana sen cennet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!