Hâlâ”
Susarım, zulmün gürültüsüne.
Çünkü bazen sessizlik, en güçlü çığlıktır.
Ağlarım, hayatıma.
Kimse bilmez, kimse sormaz.
Gülerim anılarıma –
tabii hatırladıklarıma.
Ve ben hâlâ,
iyi bir insanım.
İçim paramparça olsa da.
Mutlu olmayı ağlamamak sanırdım.
Her ağlayanı da üzgün.
Ama zaman öğretti bana:
şapka güneşi engeller,
ama ateşi durduramaz.
Üzülmek sorunları çözmez,
sadece içine gömer.
Ve bazı yaralar,
s ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!