Tutup bir gün gitsem,
Yekten bir başıma uzak sessiz yerlere
Hani hep istediğim gibi yerler
Dalı, ağacı, taşı toprağı iç içe
İnsanları ayrı ama hayatları bir olan yerler
Bir zaman denize yuvarlandım derelerden,
Aktıkça kırıldı köşelerim...
Tam kavuştum derken, yosunlar kapladı bedenimi,
Sonra, kıyılarına vurdum şehirlerin.
Beni savuran dalgalar temizledi yosunlarımı,
Bir el uzandı bedenime
Hava soğuk, yerler kuruydu.
Akşam ayazı ağaçların dallarıyla birlikte yürekleri de titretiyordu.
Şimdi kar yağsa kesin tutar, dedi.
Her sözümü ona adar, her rüzgarı ona vesile kılardım.
Ne zaman ellerini avuçlarımın arasına alsam
Loş bir ışıkta kaybolsa göz bebeklerimiz
İs tutmuş bir perde gibi elem sarsa bedenimi
Ya da her adımımda kurtlu bir ahşap gibi sızlasa yüreğim
Bir tek seni isterim beni dinleyecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!