Yavuz Mehmet Selim Yıldız Şiirleri - Şai ...

Tükenince birer birer umutlar,
Gerçeğin tokatları yüzlerde patlar,
Düğümlenir boğazlarda acı hıçkırıklar,
İçin için ağlar hep gönlü kırıklar.

Feleğin sillesidir garibin çilesi,

Çalış, yorul, yat,
Acık, tıkın, boşalt,
Sev, sevil, seviş,
Dalaş, küs, barış,
Sürün, yürü, koş,
Topla, çıkar, çarp, böl,

Şirret adın lâyık gördüm gönlü cahil kalana,
Boş beyinli, loş yürekli, vicdanı yok olana.

Şirret adın lâyık gördüm fikri bencil olana,
Dar kafalı, dik burunlu, ön yargıyla bakana.

Kulakların çınlasın, yine andım da seni,
Özledim sanmayasın, kalbimden attım seni.

Anışım bedduadır, bu yanık yüreğimden,
Şaşırma duyuyorsan, akanları dilimden.

Sanma ki ey gafil, doğuştan böyle gördük,
Gökten zembille indik, hep saadet gördük,
Hele bir kulak ver, bakma hasetle öyle,
Bir oh demek için, biz ne zahmetler gördük.

Baharlar yazlar ne ki, biz ne kışlar gördük,

Andıkça seni ey mazideki sevgili,
Buruk bir acı kaplar, derinden yüreğimi,
Gördükçe sisler ardında canlanan hayalini,
Uzanırım boş yere, tutmak için elini.

Andıkça seni ey mazideki sevgili,

Beynimin yollarında dolaştım rüyamda dün gece,
Anılar canlandı birden, orda beni görünce,
Zaman geriye aktı, döndüm yıllar önceye,
Karşımda buldum seni, düştüm büyük sevince.

Biraz kırgındım sana, bırakıp gittin diye,

Kısmetse gelir öteden,beriden,
Kısmet değilse olan da gider elden.

Korktukça korkulardan,ömür boyu korkarsın,
Hele bir git üstüne,korktuğuna şaşarsın.

Ne sen, ne de senin,
Ne ben, ne de benim,
Sen ve ben, senin ve benim,
Yani biz, yani bizim,
İşte o zaman,
Dert bizim, neşe bizim,