Yavuz it.. Şiiri - Hüseyin Demircan

ictigi yuntu su yedigi yaldir
aldirip bir nebze aymaz yavuz it
yerinde duramaz pacaya saldir
acima hissini duymaz yavuz it

penceleri kazma disleri balta
kuyrugunu sallar yatarak alta
sahibi karsisi dururda salta
yalniz bir tek ona uymaz yavuz it

acinca agzini cok sinek avlar
bir parca kemikle dusmanda tavlar
avludan gecirmez onunde havlar
camiden iceri koymaz yavuz it

akar gider omru nerdedir arti
insana yetermi o kimlik karti
diski atsin bekler yukarda marti
artikla beslenir doymaz yavuz it

utanma arlanma nush neye yarar
beynelminel yasa fikrinde karar
dadanir kumese yumurta arar
kabuk ile yutar soymaz yavuz it

yergi ki bir eksi limonu sikma
haddi bil merdiven yukari cikma
dusmeden havada kapiyor lokma
hedef sasip milim kaymaz yavuz it

zayiflar karsisi dikilir kuyruk
zinciri koparir basina buyruk
velhasil kisaca nesebi uyruk
soy sopu pirilti yaymaz yavuz it

dunya yasanirmi dort yanin koksa
herkes bir kez atip delige soksa
yedigi tas sebeb yilmasin yoksa
buyugu kucugu saymaz yavuz it

esame bu dunya var iken.. yoklar
halk cocugu olmak sinede oklar
gelen misafiri sirayla koklar
kendi sinifina kiymaz yavuz it

altin tepsi sundun.. verdin hediye
sanatini icra eyler ne diye
bu husus kurban ol yavru kediye
pisligine cukur oymaz yavuz it

fakirem istermi.. mendil curusun
intikam hirsini gozler burusun
bosver be aldirma kervan yurusun
urmekten hic geri caymaz yavuz it..