Yavuz Gün Şiirleri - Şair Yavuz Gün

Dikeninden korktum, sarılmadım gülüme.
Impotenza Appresa
Koşup sarılsana, diyorlar;
Denemedim sanıyorlar.

Yalnızlık güzeldi,
Onu görene dek.
Sonra hep acıydı,
Onu görene dek.

En büyük ihanet,
En değer verdiğindendir.
Ya değer vermediklerin?

Eskittiğimiz kaldırımın taşları,
Pranga vuruyor.
Anahtarı sende mi?
Kusura bakma, seni de suçladık;
Ben kendimin esiriyim,
Her daim(?)