Göz bebeklerimde tutsak
Yaşamaya mahkum
Yalnız ve yalnız sana ait hıçkırıklarımı
Tutamıyorum şimdi
Kalemim durmuyor yerinde
Kafiyeye
Gün gelir
Çorak topraklar gibi
Çatlar dudakların
Ne kadar haykırsan da…
Yakalar kır saçlarından
Yalnızlık
Hayat ne kadar güzel
Bugün bir daha anladım
Seninle anladım
Gözlerinde sevginin
Gül yüzünde heyecanın
Ve tebessümün oluşturduğu
Bir gül aldım hatıra
Defter aralarında solanlardan değil
Ağustosunda tozlu yolların
Tarlada çalışan yarin dudağından
Bir gül kopardım hatıra
Dört duvar anlatır seni
Dört tane seni
1.si seni
2.si beni
3.sü seni ve beni
4.sü seni, beni ve seninle beni
Ben aşkın öksüz çocuğuyum
Mutluluğu görmez gözlerim
Sen, o, bu
Ben hep aşığım
Ben aşkın öksüz çocuğuyum
Sabaha karşı koşar gözlerim
Artık, artık tutmuyor dizlerim
Hiç uslanmaz bir gönlüm var
Hayata keskin zikzaklar çizerim
Kaldır kafanı
Kapat gözlerini
Korkma
Dene bir kere, ne olacaksa olsun
Görmeyi dene, bakmakla kalma
Anlatmayı değil doğruları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!