Yavuz Büyük Şiirleri - Şair Yavuz Büyük

Hayatını yaşa bebek!
Kendine renkli oyuncaklar ara
Hep güzel olmalısın
Dudaklarını kan kırmızıya boya

Saçlarını dağıt

sen bensin, ben de sen
senki halimden memnunum ben
ama sen acı çeker gibisin
senin benki halinden

zamanın toy olduğu
hiçliğin var olduğu
bir andı yağmurla başlatan
heyşeyi...
yer vardı yeşil
gök vardı mavi

Gözlerime bak canım,
İyice bak!
Anlatamadıklarım orada
Söylenmeye az kalmış
Bir son söz elveda
Nasıl görünürmüş gözlerimin içinde

Ben bir ölüyüm,
ağlaşan iki kumru...
anlamış sevdiğim köpek,
insan gibi gözleri dolu...

yüzüme kadar çekilmiş

Sen git sevgili!
Yüreğimi kaldıramazsın,
Sana ağır gelirim.
Yakar narin ellerini,
Sevdalara yanık ellerim.
Bakma sen,

Seni bekledim..
Kelimeler tükettim
Hayaller tükettim
Sır vermedim inan!
Seni bekledim..
Kalemim bitti

Tut ki çiçeksin sultan bahçesinde;
Yapraklarında çiğ,renklerinde hüzün,
Gözden düşmüş ve eskimektesin.
Yollara takılmış buğulu gözün,
Sana uzanacak sıcak eli beklemektesin

Yaşayamadıklarına değil
yaşamadıklarına yan!
Yaşadıklarının bir hırsız gibi
çalıp da senden, kaçtıkları an!

birbirine bakan
iki ayna olsaydık...
öylece durduğumuz halde
karışırdı birbirine bakışlarımız.
binlere, milyonlara ulaşırdı,
içi içe geçmiş yansımlarımız...