Gidişini dün gibi hatırlıyorum.
Elime her alışımda kalemi
Gözlerin geliyor aklıma
Yazamıyorum, yazamıyorum işte
O, ayrılık şiirini, yakıştıramıyorum bize
Çiçeklere bakamıyorum
Bekliyorum aylarca bekledim yıllarca
Açmadın kalbimin kapısını
Göstermedin gün ışığını
Yalnızdım lezzet almadım yaşamdan
Yalnızdım paylaşmadım hiç bir şeyimi
Her zaman aklımdasın başkasının bilmesine gerek yok ki
Yani saklımdasın
Kimsenin dokunmadığı, ulaşamadığı yerdesin
Ordasın işte orda…
Yani saklımdasın…
Sende bilmiyorsun ki hem
Varlığım , yokluğumdan daha mı çok acıttı canını
Nefeslerimizin karıştığı gecelerden sonra
Her şey filim gibi başlamıştı, sıcak bir tebessümle…
Utangaç bakışmalarla birbirimize aşk ağını atmıştık.
Bilmiyorduk aşkın ne olduğunu, birbirimizden öğrendik
Atan kalbi durdurduğunu…
Yaşıyorduk tek nefes tek beden
Aynı şeye gülüyor aynı şeye üzülüyorduk
Halim umursamaz ruhum hapis
Yağmur damlasında göz yaşım
Kaybolmuşum karanlıklar içerisinde
Bir umut bekledim gelirsin diye
Çaresizliği senden öğrendim
Sürükleniyorum...
Özgürlüğün sesi zanneder dururdum,
Lakin sürüklenişimin hışırtısıymış meğer duyduğum.
Özgürlüğe koşarken, başka bir dünyanın meçhulüne yuvarlanıyormuşum.
Meğer.
Gitmek gerekir bazen uzaklara...
Bizim şarkımız çaldığında radyoda
Kalbim de buruk bir mutluluk ve hüzün oluşur
Özlemin,içimde bir ateş olur yakar her yeri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!