Varlığım , yokluğumdan daha mı çok acıttı canını
Nefeslerimizin karıştığı gecelerden sonra
Her şey filim gibi başlamıştı, sıcak bir tebessümle…
Utangaç bakışmalarla birbirimize aşk ağını atmıştık.
Bilmiyorduk aşkın ne olduğunu, birbirimizden öğrendik
Atan kalbi durdurduğunu…
Yaşıyorduk tek nefes tek beden
Aynı şeye gülüyor aynı şeye üzülüyorduk
Gidişini dün gibi hatırlıyorum.
Elime her alışımda kalemi
Gözlerin geliyor aklıma
Yazamıyorum, yazamıyorum işte
O, ayrılık şiirini, yakıştıramıyorum bize
Çiçeklere bakamıyorum
Bekliyorum aylarca bekledim yıllarca
Açmadın kalbimin kapısını
Göstermedin gün ışığını
Yalnızdım lezzet almadım yaşamdan
Yalnızdım paylaşmadım hiç bir şeyimi
Halim umursamaz ruhum hapis
Yağmur damlasında göz yaşım
Kaybolmuşum karanlıklar içerisinde
Bir umut bekledim gelirsin diye
Çaresizliği senden öğrendim
Sürükleniyorum...
Özgürlüğün sesi zanneder dururdum,
Lakin sürüklenişimin hışırtısıymış meğer duyduğum.
Özgürlüğe koşarken, başka bir dünyanın meçhulüne yuvarlanıyormuşum.
Meğer.
Gitmek gerekir bazen uzaklara...
Bizim şarkımız çaldığında radyoda
Kalbim de buruk bir mutluluk ve hüzün oluşur
Özlemin,içimde bir ateş olur yakar her yeri
“Ona, hiç sevmediği, beceremediği şeyi yaptı yine; şiir yazdı. Durup dururken gitti eli kaleme öylece. Allem etti kallem etti, yazdı yine el. “Kadir’ime…” dedi yazdı. “Kaderime…” diye ekledi.
...
Bu şehirde…
peşinde olduğun ise Aşk;
kayboldun!
Benim gibi…
Seni Düşünüyorum Ya Şimdi
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetlePaylaş
Seni düşünüyorum ya şimdi..
Zamanın ne önemi var?
Her şey anlamını yitiriyor gözlerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!