Yavuz Başak Şiirleri - Şair Yavuz Başak

Esnektir yalnızlığın baygınlığı
ulu orta karanlık çağrılır şimdi
Yırtılası bir şilte göstermez gecenin nefesini
ikiye durur bir göz
yarım atımlık kurşun dökülür kem gözlere
açıl desen güneşin soluğuna

Saklı bir resim değil
ve aşikar bir düğüm...
Ne öfke var, ne de sevinç gözlerde
Gördüğün: ölümün günlüğüdür...
Biteviye kaynar albümler arasında
işte nokta ve sen olan bir soluk

ren...en fazla nemdir

uzat ellerini
bu kıyı gözlerinden geçmez
bu nehir kör etmez

kalmadım ya... kalmadım
çoktan tükendim
üflenmiş ruhları yanıma alarak bir gece
sabaha uzandım
koyu ve çirkin gölgem doğana kadar
sıcak bir güneşle aldattım seni

Vitrinlerde bilenmiş ellerim
Bir çiçeği koparmak hevesinde
Kenetlenmiş olsa birde
O geçen yabancı
ben dahi bir kere dost
Bir kere susar söz de şiir de

Bırak uslansın hırçınlığım
Geri gelmeyen bir nida bırak
Bir adım sonrası suskun
susmak
yakışır adama ancak,
nerde incelir kaba yanım