Bilinmezlik sahnesinde bir aşk oyunu
Bu oyunda ne ilkim nede sonuncu
Hadi son bir perde ve roller aynı
Ben acemi bir aşıkken sen usta bir oyuncu
yavuz atalay
sessizce çek git sevgili
kimse görmesin yalnızlığımı
sakın etme bir kelime daha
bakmadan arkana
tereddüt etmeden çek git
tanıma beni bir daha duyma sesimi
Garip ya çıktın birden karşıma
Sanki merhemdin onca kalp yarama
Melodisini bilmediğim bir ayrılık şarkısıydın
Varlığımın tek sebebi yanlızlığımın adıydın
Çok güzeldi geceleri ismini sayıklamak
Yık tüm hataları üzerime,
Yaz tüm bedelleri haneme.
İstersen küfret! Acı ver bedenime
Yinede hiç bir yara
o söz kadar ağır gelmez bedenime...
İki mısralık şiirlerimi okuyanlar
Şair olduğumu sanar
Ben şair değil
Aşık oldum
En az sizin kadar
Bir tutam aşka yenik düştü bu gönlüm
Birgün Titrerse ellerim
Tutamazsam kalemlerimi
ve düğümlenirse dilim
Anlatamazsam çektiklerimi
Veremliydi de benim için
Aşık olduğu kadar veremli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!