Yavrumun Yüreğinde Yerim Yok.... Kovdun ...

Değer bilmeyerek Anne Babasını inciten,üzen ve hatta Huzur evlerine bırakan günümüz Dünyasında İbretlik bir konuyu işlemişsiniz .. yüreğinize,duygularınıza sağlık Fatma Hanım..Tam puanımla kutluyorum..
Kaleminiz daim olsun.. A.Nevzat Uçar.))

ANLAMI BİR HİKAYE. TEBRİKLER FATMA HANIM.

Bu dünyada en ulvi sevgi;Hiç bir karşılık beklemeden tüm sevgisini evladına sunabilen ana sevgisidir.Siz'de bunu çok güzel dile getirmişsiniz.Kutluyorum güzel yüreği..Sevgiler..

yazmak; yaşamaktır

hep yazın...

Ucunda Sevgi - Saygı - Duygu olan ...
Üç sözcüğün birlikteliğiyle ortaya konulmuşgüzel bir öykü...
Kendine güvenmen, birazda alıngan olman dileğiyle...

yemez yedirir,giymez giydirir ana olan.....ama evlt sığdıramaz minik bir köşesine yüreğinin......acıdı içim....tebrikler...teşekkürler.......

Slm Tebrik ederim Üstad zevkle okudum.
Çalışmalarınızı takdirle karşılıyorum.
Daha niçe başarılar diliyorum.
Ceneb-ı Allâh cümlemize hayırlı evlatlar versin.
Son anımız onların yanında geçsin.
Sokağa atıp huzur evinde geçmesin
AMİİİN...

Hikayenizi ''onların önüne ne varsa koyardım.Ben yemezdim tokum diye oysaki açtım''

İşte buraya kadar okuya bildim.Kendimi toparlayabilirsem gerisini okurum.Ama öyle bir hıçkırık geldi ki boğazıma..ANAM canım ANACIĞIM geldi aklıma..Babam elinin çoban deyneğiyle,anacığım ise elinin çapasıyla büyüttü biz altı kardeşi.Yeri gelir evimizde katık bulamazdık.Annemle babam sahur vakti evde bulunan katıktan yemezlerdi.''Ekmek o kadar güzel ki..Mayalı da olunca simit gibi mübarek.'' derlerdi.Simit bizim hiç görmediğimiz bir şeydi.Üzerindeki susamlarını söylerdi babam.''Bir gün Beyşehir'e gideceğim size mis gibi simit getireceğim '' derdi..Aradan altı ay geçince yaz aylarında otlattığı ineklerin hakkını aldı ve bize söz verdiği simiti getirdi.Öyle mi tatlı olur kurumuş simit ya Rabbim.Şimdi düşünüyorum da asıl tat simitte değildi.Evimizin yoklukta olsa sevgi, şefkat gibi varımızdı lezzetimiz..Tüm babaların ve annelerin ellerinden öpüyorum.Kutluyorum kardeşim...10+10