Yavrumun Yüreginde Yerim Yok.... Kovdun mu beni?
Ne kadar zordur kadin olarak hayata tutunmak..
Geçim derdi evlat derdi bindimi yorgun omzuna kalirsin hayatta yapa yalniz.
Dokuz ay içinde tasidigin sancilar çektigin evlatlarin gün olur seni evlerinde bir köseye degersiz esyalar gibi sigdiramazlar. Yersiz yurtsuz kalmak degildir insani acitan, cigerini parçalayan.. Koklamaya kiyamadigin evladinin bazen el agzina bakarak bazen de kendi seni begenmeyerek unutmasidir. Unutmasi dedim ama hiç ana baba unutulur mu sanmam. Belki akillarina her gelisimde onunda içi sizliyordur ama elinden bir sey gelmiyordur, bir merhaba demek istiyordur belki, simsiki sarilip anam demek istiyordur belki..
Hiç ana yavrusuna küser mi, onlar anasini unutsa da ana onlari unutmaz...
Nasil unutabilirim ki süt kokusu burnumda.Hala içimde hissetmekteyim kalp atislarini...
Bir lokma ekmek bulamamak degil, bana dokunan. hasret! …
Gözleri geceyi andiran kara gözlü kizima, sari saçli ogluma gül kokulu, bana benzeyen Gül can’ima. Hasretim.
Yavrularina hayallerinde sahip oldun mu bagrina bastin mi hiç. Yüregin o yavrularini sararken kollarin bosluga düstümü.
Kara gözlü kizim korkardi karanliktan, her karanliginda isigiydim onun. Simdi oda isigini yavrularina yansitiyor mudur? Kendi isigini arar mi acep simdi. Koklarmi anne kokusunu yanliz esen rüzgârda.
Aslanim yakisikli oglum özlüyor mudur? Ah yiyecek bir sey bulamadigimizda, o an olan ne varsa onlarin önüne koydugum zaman, ben yemezdim. Ana sen neden yemiyorsun dediginde ben tokum yavrum derdim. Inanirdi yüzü gülerdi oysa aç gezerdim bana dokunmazdi ki kuzularim doymustu.
Oglum ah kinali kuzum simdi ellerim titriyor komsular yemek yedirmeye geliyorlar. Bakiyorlar bana bunlar bana dokunmuyor. Ah dokunmuyor inan. su gözlerim var ya su gözlerim aslinda görmüyor ama. Onlari görüyorum nedense.
Gül can’im hala bana benziyor mu? Gül kokulu anam derdi bana simdi anasi gül kokmuyor.Komsular sag olsun onlar yikiyorlar beni arada bir. Yikanirken çekiniyorum agliyorum ama belli etmiyorum agladigimi usul usul göz yaslarimda yikaniyorum nasilsa.
Her gün kapi önünde oturuyorum acaba gelirler mi diye giremiyorum. Izliyorum az gören gözlerimle yoldan geçenleri geçen gün biri geçti buradan sesi ne çok ne çok benziyordu ogluma,tatili bittimi diye düsündüm kosup sarilmak istedim ama kalkamadim yerimden. Kosamadim ardindan.
Duydum ki pembe yanakli gül canim ev almis. Aldiklari evin odalari dört taneymis. Biri misafir odasi, bir yatak odasi, biri çocuk odasi biride oturma odasiymis benim kalabilecegim oda yokmus olsun üzülmedim ben burada iyiyim kulübemde bunlar dokunmuyor, bana dokunan ne biliyor musun cigerparelerime olan hasretim içimi acitan hasret.
Çok zor kizim çok zor yol beklemek bekledigin gelmeyecekse eger.
Kuzularim üsüyünce onlara kanat olur üçüne de birden kollarimi yorgan yapardim ya simdi üsüyorum ama örtemiyorum üstümü.
Hani canlarim su istedikleri zaman ne kadar yorgun olursam olayim su isteyince kosar getirirdim. Susuzluktan içim yansa da bekliyorum. Acizlik edip ayaklarimi yere vurmuyorum komsulari bekliyorum. Onlar gelmeden bir bardak suyu dahi içmiyorum bana bunlar dokunmuyor.
Hasret....
Az gören gözlerimin önüne ciger parelerim geliyor ya kosup sarilmak istiyorum. Ama kalkamiyorum. Küçükken bir yerleri aciyinca benim yüregim yanardi. Aha tam suramda hiç geçmeyen bir aci var tam suramda yüregimde.
Kuzum atalarimdan duymustum ne ekersen onu biçersin diye. Ben ALLAH’A dua ediyorum biliyor musunuz ektiklerini biçmesinler diye.
Güneste üsürmüymüs insan.
Yavrum günesin isisi senin nefesinin sicakligimidir. Ara ara kapindan geçiyorum hani beni sigdiramadigim dört odali evinin ordan.
Bu kadar mi zordur CANININ CAN ALDIGIN bedeni bir köseye yerlestirmek.
Toprak bile son nefeste kucak açar insana. Tüm ömür ayaklar altinda çignenen toprak bile kucak açar sarmalar. Üstünü örter ebedi yete
Nasil yavrum çocugun sorarsa baba annen nerde diye?
Ne cevap vereceksin. O bizi küçücük yüregine, bir odasina sigdirdi, biz onu ellere biraktik mi diyeceksin.
Bir tabak yemek, masada bir sandalye bu kadar zormudur derlerse ne diyeceksin?
Bir lokma ekmegi ben yemem yedirirdim.
Baba kusumuza yemegimiz varda annene yok mu bir ekmek derse ne diyeceksin?
Anne yavrusundan igrenirmi ki, yavrusu annesinden igrensin.
Sen orta ateslensen ben burada hasta yatarim
Hiç yorulma ilaç almaya eczaneye kadar. Benim ilacim sizsiniz yavrum.
Siz beni istemeyebilirsiniz dört duvar evinizde ama ben sizi nasil koparir atarim yüregimden Orda yeriniz yataginiz hep hazir.
Yavrum hayat yolculugunda hep yalnizdim. Biliyorum ki
son vedada hepiniz bana geleceksiniz.
Iste o zaman yavrum beni omuzlariniza aldiniz mi, basim yükseklerde haykiracagim.
Iste evlatlarim
Iste evlatlarim
ANNELERINI evlerine SIGDIRAMAYAN evlatlarim, topraga kabire götürüyorlar diye.
Yavrum her yagmur yagmasinda toprak kokusunda kokum gelecek size.
Eger ANANIZIN kokusunu istemzseniz saraylarinizda..Yavrum caminizi iyi kapatin. Perdeleri iyi kapatin.
Fatma KalkanKayıt Tarihi : 1.9.2010 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
KARŞILIKSIZ SEVEN BİR TEK ANALARDIR.... BİR TEK AMA... BİR TEK...ANALARDIR... YÜREĞİNDEN ÖPÜLESİ ANALAR TÜM ANNELERİN ELLERİNDEN ÖPÜYORUMMMM
anlatım biraz daha akıcılık ve de sürükleyicilik istiyor...duygu özgül ağırlığı çok yüksek,kötü mü,hayır,olmazsa olmaz zaten.
genel kanaatim çok güzel bir hikaye,bir editöre ihtiyacı var okadar...tebrikler..selam ve saygılar...HŞT
TÜM YORUMLAR (48)