Alamadım istediğin kalemi,
Tanrı bize vermiş bütün elemi,
Boynu bükük koydum kızım Şule'mi,
Üzülme sen yavrum elbet alırız.
Şule' mi gördükçe yüreğim sızlar,
En büyük derdimdir körpe kuzular,
Emeğimi talan edip çaldılar,
Üzülme sen yavrum elbet alırız.
Fakir deyip hep bindiler sırtıma,
Bakmadılar ahlarıma vahıma,
Haber yazdım yıllar yılı Şah'ıma,
Üzülme sen yavrum elbet görecek.
Sırtımızdan şu fakirlik gitmiyor,
Kalbim yaralıdır, sızım bitmiyor,
Emeğimi sattım para etmiyor,
Üzülme sen yavrum elbet güleriz.
Biliyorum acıyorsun babana,
Allah kuvvet versin çokça tabana,
Senin için giderim ta Fizan'a,
Üzülme sen yavrum yine gelirim.
Ali'm mutluluğun haberin duysam,
Şule'min yüzünü gülerken görsem,
Üzülmem vallahi o anda ölsem,
Ağlama sen yavrum baban mutludur.
19 Ocak 2009
Ali Yıldırım
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okulda bir öğrencinin babası ile konuşuyordum. O kadar dertliydiki neredeyse ağlayacaktı.'Ben çocuğuma kalem alamıyorum, bunlar benden aidat istiyorlar 'diyordu. Bu şiir bu konuşmadan sonra yazılmıştır.
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
yüzünüzü güldürsün.Bir
Şule'de bende var. Şimdi
mutlu. Tebrikler şairim.
Bedri Tahir Adaklı
TÜM YORUMLAR (7)