güzel yavrum
birlikte büyüdük biz
dokuz ay boyunca
tekmelerinle
büyük karnımla
varlığınla
her anımız bir
gözünü açarken daha
zor ve garip hisler yaşattın
kokunla büyülendim
senin ateşin yükseldi
benim tansiyonum
senin dudakların
benim yüreğim titredi
gündüzüm gecelerle karışır
“anne” dediğinde hepsi geçerdi
ilk ayakta dengeli durman
yürüyüşlerimiz
konuşmamız
sınırlı oyuncaklarımızı kullanmamız
çocuk parkında oynayışlarımız
okumayı ve “anne” yazmayı
birlikte banyo yapıp
saçlarımızı birlikte örüp
birlikte hazırlayıp yedik
yeri geldi beni teselli ettin
hayatı paylaşarak
büyüttük birbirimizi
iyi ki vardın
iyi ki varsın
Ocak 2015
Necdet UçanKayıt Tarihi : 10.2.2015 09:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Annesinden kızıma..
![Necdet Uçan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/10/yavruma-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!