Bizim bir kızımız vardı,
Adı Özlem gül kokardı,
Güler sevince boğardı
Rabbim onu bizden aldı.
O biricik kızımızdı,
Bizim alınyazımızdı,
İsteğimiz şöhret değil
Bize kızımız lazımdı.
Özlem gitti kaldık dertle,
Yapayalnız kaldık yine,
Her anımız dertle çile
Yanıyoruz hasretiyle.
Acep onsuz ne yaparız,
Özlem’siz neye yararız,
Kaybettiysek kızımızı
Söyle biz nasıl yaşarız.
İbrahim Akbaş
27 02 1995 P.tesi (1)
Kayıt Tarihi : 7.9.2010 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!