Yavrum Şiiri - Şeyhettin Yalçınkaya

YAVRUM

Yetiş bu sevdayı al ki gönlümden,
Benimle kaybolup gitmesin yavrum.
Kutsal bestelerin tutkunuyum ben,
Tepemde baykuşlar ötmesin yavrum!

Rahatlık arama, zorluğa alış,
Gözüne uykuyu haram et, çalış.
Cahilden uzak dur, bilene danış
Emeğini heder etmesin yavrum.

Aslanlarla düş kalk, aslan ol sen de.
Doğru git, doğruyu savun ölsen de.
Sahtekârlar barınmasın gölgende;
Helaline haram katmasın yavrum.

Zekâ kılıç gibi körelir kında,
Bilemen gerekir ilim çarkında.
Kendi kıymetinin ol ki farkında,
Bu destan burada bitmesin yavrum.

Cesaret dostundur, korku düşmanın.
Sevgi hazinendir, akıl mizanın.
Berrak sular gibi aksın lisanın,
Sözün diken gibi batmasın yavrum.

Geçmişin hükmünü tarih vermekte,
Asıl hüner, geleceği dermekte.
Davran ki, mühletin sona ermekte
Ocağın boşuna tütmesin yavrum.

Güçlü bir irade, bitmez bir sabır,
Sana, zirvelere çıkmak yakışır.
Durma, içindeki devi uyandır,
Cüceler yolları tutmasın yavrum.

Zafer, tufanlarda dimdik durmaktır,
Saatleri sonsuzluğa kurmaktır,
Hedefini on ikiden vurmaktır,
Daha aşağısı yetmesin yavrum!


Şeyhettin Yalçınkaya