Ruhumun parçası canımın içi
hayatım,servetim,şekerim yavrum
Dünya'da en müşkül gurbet kahrını
İnan senin için çekerim yavrum
Hayalim umudum hep senin ile
Senden ayrılmakmış en büyük çile
Sen beni bir kere anmasan bile
Her an hasretliğin çekerim yavrum
Günüm sanki bir yıl, şu gurbet elde
Sensiz zindan olur bu şirin belde
Bir çocuk görürsem kuçakta,elde
Seni anar, boynum bükerim yavrum
Ne kadar alışmış,dilim ismine
Ruhumdan ruh katmış, tanrım cismine
Baba diye sarılmayan resmine
Baktıkça göz yaşı dökerim yavrum
Kayıt Tarihi : 25.3.2007 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nisari Özdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/25/yavrum-55.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!