Bahçemizdeki fidanlar nasıl yetişti bilir misin?
Çekirdek den ektim onları yetiştiler.
Boylandılar mevsim, mevsim.
İlk çiçek açtıkları yıl kanatlanmıştım sanki.
Kelebek gibi özgür bir his yaşıyordum.
Bir çiçekten diğerine uçuyordum.
Sevinç bana o hissi yaşatıyordu.
Seyre doyamıyordum onları.
Olgun bir insan gibi yirmi yılda olmasa bile
eş değeri aynidir yavrum bir fidan bir insan.
Arzularım için yıprandım yoruldum.
Her gün biraz daha yaklaşıyorum ölüme.
Fidanları senin için yetişirdim.
Sende yarınlar için yaşamalısın.
Fidanlar yetiştirmelisin yavrularına.
Çalışmalısın yavrum çalışmalısın
olmazsa olmaz şartlara alışmalısın.
Kayıt Tarihi : 20.6.2006 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!