Vurdum yavrumu sardım sırtıma
Düştüm çetin karlı yollara
Ateşler içinde kıvranır ağlar
Çaresizlik içinde yüreğim dağlar
Dura kalka yürüyüp şehire vardık
Yavrum kucağımda acile daldık
Elimden alıp sedyeye koydular
Bekleriz bir köşede çaresiz kaldık
Doktorlar toplanıp yavruma baktı
Çaresizmiş derdi içimi yaktı
El açıp yalvardım seher vakti
Yanına vardığımda son kez baktı
Kader bu ya yavrumu benden aldı
Ellerim koynumda boynum bükük kaldı
Gözlerim ağladı sezsiz derinden
Onunla yaşanacak güzel günler vardı
Kayıt Tarihi : 17.8.2020 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hadi Çağlar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/17/yavrum-143.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!