Yavrum Şiiri - Mehmet Yaş

Küçücük gözlerinden ardım sıra süzülen,
Gözyaşların dilerim duamız olsun yavrum.
Bir suçsuz mahkûm gibi gurbet ele sürülen,
Senin babanda olsa başın dik dursun yavrum.

Sende baban gibi ol, eğilmesin hiç başın;
Sakın damla salmasın çatılsın ama kaşın;
Sonunda zafer varsa gireceğin savaşın,
Mümkün mü, şiddetinden geri durursun yavrum.

Elbette mümkün değil haksızlıklar tükensin;
Unutma, senden mesul olanda yine sensin..
İşitensin, bilensin, düşünensin, görensin;
Hayatı tezgâhında kendin dokursun yavrum.

Asla şaşmaz, yerini er geç bulur adalet;
Ne zalimden kork, çekin, ne mazluma zeval et;
Gücün yettikçe diren, yetmedi mi? Haval et;
Onun da hesabını Yaratan sorsun yavrum.

Boş ver üzülme kızım, gidiyorsam gelirim;
Ben her acıyı tattım, her çileyi bilirim..
Yıllar sonra eline geçerse bu şiirim;
Güzel bir anı olur, bana okursun yavrum.

19.04.1981
(Sinop / Kastamonu yolu İzin dönüşü.)