(Çocuklarıma) (Akrostiş)
Canımdan kopan ilk can, canımsın yavrum,
En büyük mutluluktu gelişin bize,
Mâsum bakışın bizi getirdi dize.
Evimizin goncası, gülü bebeğim,
Lütûf varlığı bize, helâl emeğim.
İnci gibi gülüşü ömrün mânâsı
Ferahlar gördüğümde, mutlu yüreğim...
Candın, candan yakındın, cana can kattın,
Ümitlerden bir çelenk, bukettin bize.
Nazla kanadın açan minik bir kuştun,
Ebedî âleme sen çok çabuk uçtun.
Yaşıyorsun canımda, gönül bahçemde,
Titreyerek saklarım sevgi bohçamda...
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En değerli varlıklarım... Ne yazık ki Cüneyt'imi kaybettik... Tesellimiz, onu yüce Yaradan'a emânet ettik...
Şair olmadan önce basiretli,yalansız dolansız insan olmak adam olmak lazım. Demek ki,en güzel kisbe o urbayı sırtında taşımasını bilene yakışıyor.
Size de annelik de, şairlik de ne çok yakışıyor biliyor musunuz canım arkadaşım.
Ne güzeldi evlatlarınıza seslenişiniz ahh, ah bir de eksiksiz olsaydı ya.
Ah yine ciğerimi dağladın dost.
Canım benim canım,sevgiye kutsala verdiğin emeklerine sağlık.
Sevgi ve sonsuz selamlarımla muhabbetle kucaklıyorum.
TÜM YORUMLAR (2)