Yavrucuğum.... Şiiri - Halime Erva Kılıç

Bilemem ki geleceğimi,
Nasibim neyse o geçer elime...
Kaderim neyse kaza'mdır yaşamak;
Acıyı da tatlıyı da...
Öyle sıkkınım ki hayat sana
İsyan etmek ne kadar şeytandansa da
İsyanım kendime...
Yanılmış yanılgılarıma cevabım
Sevgiye dair tek şey, masumlara
Normaldir atılışım, kurşunlara
Yaşayan sen ol, yavrucuğum!
Bu karanlıklarda mümkünatı ne kadarsa
Ben sonsuz karanlığıma,gidiyorum
Asi bakışlarımdan kırılsın aynalar,
Hiç olmadığım kadar, düşmanım yansımama
Boğuk üfleyen sıcak havalarda
Kesilen nefesimi de alsın Azrail,
Ümitsiz hastalara, derman olacaksa;
Gidişim, düğünümdür!
Sevdiğim lakin temiz kalmayan bembeyazlarda
Çırılçıplak yeryüzüne sarılmak da değil kurtuluş
Üşüyorum, yanıyorum...
Belki sadece ölüyorum
Gidiyorum
Bir türlü dileyip de kavuşamadığım
Şehit kokulu toprağıma,
Er olmak ümidine sarılarak
Yiğitçe, Mertçe dövüşmeliyim cengimde!
Korkuyorum da amma,
Pisi pisine ölmektense
Samimice boğuşurum düşmanımla!
Vatanımdan bir karış toprağa
Ölürüm de minnet etmem muşraplara!
Özgürlüğüm işlerken damarlarıma
Esir olacağıma,
Bin kere öleceğime,
Delicesine çarpışırım
Bende bu yürek olduktan sonra
Korksun şimdi, bin dişi olsa da canavar!
Nurunu tamamlayacak işığım,
İstese de istemese de muşraplar!
Bu beden geçecek elbet;
Öyle veya böyle hayat, bitecek
İskeletim de rahat olmayacak belki
Naletimle kükreyişimdir, şimdi
Seferimdir, bir ebedi yolcuğa
Bu kadar merhametliyken, düşürdüler neden toprağa?
Masum yavrucuğum!
Tabutun bile olmadı senin
Mezarın ayak altında çiğneniyor
Medeniyet adıyla, yeni bir işkence kapısı
Hep seni vuruyor
Sen nasipsizliğinde kazanırken, bilmeden
Sabret NECAT(Kurtuluş) yakın
Vaadidir Hakk'ın katında, sonsuz nimetler
Vay diyecekler vay!
Meğer doğru imiş söylenenler.
Herşey için geç olduğunda,
Akacak beyninden kaynar sular
Ölecek ölecek dirilecek inanmayanlar
Sen Yavrucağım, Sen!
Dirilişin, bir havuz başında
Eğlencen cennetin serin bahçelerinde...
Korku dolu gözlerine ölürüm,
Sen ölme, Yavrucağım!
.....

Halime Erva Kılıç'