Bir yavrucak ateşler içinde,
Yanıyor, alev, alev baygın.
Ve de bitkin, bir vaziyette.
Yatıyor yavrucağım, sinemde,
Sanki ölümle pençeleşircesine,
Ağlayıp, inliyor, kıvranıyor.
Elleriyle medet diliyor.
Ama ne ağzı, ne dili,
Bir kuru kelam edemiyor.
Yavrucağım ateşler içinde kıvranıyor.
Dikmiş gözlerini, Tanrıya ağlıyor.
Ne olur beni onlara bağışla diyor.
O istese de, yavrucağım canını vermek istemiyor.
Yavrucağım ateşler içinde yanıyor.
Haydi neredesin, yetiş be doktor! ....
Yavrucağımla ilgilen, iyileştir.
Çünkü tanrım, onu size bağışladım diyor...
Ankara
Cahit PehlivanKayıt Tarihi : 5.11.2005 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cahit Pehlivan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/05/yavrucagim-lali-me.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)