Yavrucağım Şiiri - Meral Yıldız Durmuş

Hasretinin azameti ağırtınca başımı
Kucaklarım çaresizce mezarının taşını
Hayalime hapseyledim narin, hilal kaşını
Yavrucağım doyamadım gül yüzünü görmeye
Koklamaya, sarılmaya, kucağıma almaya

Senelerim sensiz geçti, bir gün yüzüm gülmedi
Gelirsin diye bekledim, bir kez kapım çalmadı
Gittiğin o günden beri, selamın da gelmedi
Yavrucağım ömrüm geçti, hasretin hiç geçmedi
Gönül gözüm sende kaldı, başka sevda seçmedi

Her yeni yıl geldiğinde hesaplarım yaşını
Hayal eder, hazırlarım en sevdiğin aşını
Gerçekler önüme gelir, gösterir naaşını
Ciğerparem doyamadım saçlarını örmeye
Evlat kokan yatağını, döşeğini dürmeye

07.04.2015
07.02.2021